Utkana z porannej mgły. Lidia Czyż

Gdy Agnieszka miała trzy miesiące, lekarze zdiagnozowali u niej mukowiscydozę (CF) – genetyczną, postępującą, nieuleczalną chorobę, w której średnia długość życia wynosi dwadzieścia trzy lata. Gdy rodzic słyszy taką diagnozę, ziemia usuwa mu się spod nóg. Jak żyć z takim „wyrokiem”? Skąd czerpać siłę do walki?

 Jednak Agnieszka mimo choroby studiowała i pracowała, miała wielu przyjaciół, znalazła prawdziwą miłość. Stale była w biegu. „Ja nie mam czasu, ja muszę żyć tu i teraz” – powtarzała.

 Jej matka, Magda, podzieliła się tą historią, by, jak napisała, przyniosła ona „ukojenie rodzicom chorych dzieci”.
„Historia pełna emocji, poruszająca, do bólu prawdziwa. Subtelna, ale i dosadna. Łzy płyną po policzku, piętrzą się pytania, ale nadzieja nie przestaje się tlić. To kolejna pozycja Lidii Czyż, która zatrzymuje i skłania do refleksji: «Co jest moją ostoją, kiedy po ludzku wszystko się wali?»”. Dominika Cieślar

Autor: Lidia Czyż, wyd. Szaron